شعاری برای آذربایجانیها، چه مقیم تهران و چه خطه آذربایجان.
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
This entry was posted on دسامبر 12, 2009 at 10:27 ب.ظ. and is filed under Ahmadinejad is NOT my president. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
دسامبر 13, 2009 در 6:47 ق.ظ. |
ملت بزرگ ترک طی سالهای گذشته بخوبی متوجه شده اند که مسیر آزادی شان با مسیر آزادی ایران یکی نیست. از گذشته های دور تا کنون آذربایجان و ملت غیور آن در صف اول تحولات سیاسی ایران بوده ولی افسوس تاکنون نه تنها مزد فداکاری ها و جانفشانی های خود را در راه ایران نگرفته اند بلکه از ساده ترین حقوق مدنی خود توسط حکومت ایران محروم مانده اند. دردناک تر اینکه همیشه مورد هجوم و بی احترامی ایرانیان نیز بوده اند. با این خاطرات نامطلوبی که ایرانیان در ذهن ملت ترک بر جای گذشته اند کمتر ترک آزاده و فهیمی حاضر خواهد بود دیگرباره در راه ایران و ایرانی سینه چاک کند. کجا بودند ایرانیان زمانی که ترکان توسط عده ای نادان توسط یک روزنامه به سخره گرفته شدند. آنروز، کجا بودند آنانی که امروز دست کمک از ملت ترک درخواست می کنند؟ آذربایجانی ها در طی ماه های گذشته نشان داد که آموخته اند مسیر آزادیشان با ایران و ایرانی یکی نیست و حاضر نیستند جانشان را همانند گذشته برای ایرانیان قدرنشناس بر کف گیرند.
دسامبر 13, 2009 در 9:35 ق.ظ. |
موافقم