بزن باران که دين را دام کردند . . .

بزن باران بهاران فصلِ خون است

خيابان سرخ و صحرا لاله گون است

بزن باران که بي چشمان ِ خورشيد

جهان در تيه ِ ظلمت واژگون است

بزن باران نسيم از رفتن افتاد

بزن باران دل از دل بستن افتاد

بزن باران به رويشخانهء خاک

گـُل از رنگ و گياه از رُستن افتاد

بزن باران که ديوان در کمين اند

پليدان در لباس ِ زُهد و دين اند

به دشتستان ِ خون و رنج ِ خوبان

عَلمداران ِ وحشت خوشه چين اند

بزن باران ستمکاران به کارند

نهان در ظلمت ، اما بي شمارند

بزن باران ، خدارا صبر بشکن

که ديوان حاکم ِ مُلک و ديارند

بزن باران فريب آئينه دار است

زمان يکسر به کام ِ نابکار است

به نام ِ آسمان و خدعهء دين

بر ايرانشهر ، شيطان شهريار است.

سکوت ِ ابر را گاه ِ شکست است

بزن باران که شيخ ِ شهر مست است

ز خون ِ عاشقان پيمانهء سرخ

به دست ِ زاهدان ِ شب پرست است

بزن باران وگريان کن هوا را

سکون بر آسمان بشکن ، خدارا

هزاران نغمه در چنگ ِ زمان ريز

ببار آن نغمه هاي آشنا را

بزن باران جهان را مويه سرکن

به صحرا بار و دريا را خبر کن

بزن باران و گــَرد از باغ برگير

بزن باران و دوران دگر کن

بزن باران به نام ِ هرچه خوبي ست

بيفشان دست ، وقتِ پايکوبي ست

مزارع تشنه ، جوباران پُر از سنگ

بزن باران که گاه ِ لايروبي ست

بزن باران و شادي بخش جان را

بباران شوق و شيرين کن زمان را

به بام ِ غرقه در خون ِ ديارم

بپا کن پرچم ِ رنگين کمان را

بزن باران که بي صبرند ياران

نمان خاموش ، گريان شو ، بباران

بزن باران بشوي آلودگي را

ز دامان ِ بلند ِ روزگاران

Advertisements